De 9/11 Godwin

Door: Ewout Klei

Demoniseren kun je leren. Vergelijkt je politieke tegenstander jouw standpunten met die van de nazi’s of jou met Hitler, dan noemen we dit de Godwin. In het humoristische boekje Hoe word ik een politicus? is er zelfs het Derde Rijk Assiociatiespel ™ waarin je in zo min mogelijk stappen iemand met Hitler in verband moet proberen te brengen.


De PVV in verband brengen met Hitler, is niet moeilijk:

Wilders- eenmanspartij – Führerprinzip – Hitler
PVV – hetze tegen moslims – hetze tegen joden – nazi’s

Het CDA in verband met Hitler brengen, is iets ingewikkelder:

CDA – Leers – uitzetten asielzoekers – deportatie – Holocaust
Of deze: CDA – Verhagen – leugenaar – Goebbels – Hitler

Maar een creatief brein kan zelfs GroenLinks en D66 met de nazi’s in verband brengen:

GroenLinks - liberalisering - verrechtsing – extreem-rechts – Hitler
D66 – Alexander Pechtold – Alexanderplatz – Berlijn - Hitler

Omdat de Godwin aan inflatie lijdt, maar ook omdat radicaal rechtse meningen (zoals die van de PVV) met extreem-rechts en Hitler in verband brengen in het huidige maatschappelijke debat niet langer bon ton is, krijgen we nieuwe varianten op de Godwin.
De SP wordt bijvoorbeeld maar al te vaak herinnerd aan haar maoïstische verleden, en GroenLinks aan de steun die sommige politici van (de voorgangers van) deze partij gaven aan de communistische regimes in het Oostblok. Ook het feit dat sommige linkse politici een nogal ruig aksieverleden (let op de sosialistiese spelling) hebben, wordt gebruikt om GroenLinks bijvoorbeeld in verband te brengen met RaRa (berucht vanwege de aanslag op de Makro) en de Rote Armee Fraktion.
De rode Godwin lijkt nu echter plaats te maken voor de 9/11 Godwin, de reductio at Bin Ladenum.

In reactie op een tweet van PvdA-propagandaman Kaj Leers “Prachtig! Iemand (Diederik Samsom, EHK) die gaat voor zijn idealen. (…) Wilt u dit als premier?” twitterde het VVD-deelraadslid Joel Andoetoe: “Bin Laden ging ook voor z’n idealen. Vond u dat ook prachtig?”
Natuurlijk, deze tweet was sarcastisch bedoeld en alleen de zeer kwaadwillende lezer zou werkelijk geloven, dat de VVD’er in kwestie Diederik Samson echt een tweede Osama Bin Laden vond. Althans, dat is mijn indruk gebaseerd op mijn vooroordeel, dat VVD’ers nog wel een beetje redelijke mensen zijn.
De 9/11 Godwin van CDA-Kamerlid Raymond Knops daarentegen was niet sarcastisch bedoeld. De grootste dreiging voor de veiligheid van Nederland is volgens Knops niet al Qa’ida, maar dat zijn de linkse partijen, omdat zij erg willen gaan bezuinigen op de defensie. Mocht er ooit een remake komen van Dr. Strangelove or: How I laerned to stop worrying and love the bomb, dan moet Knops de rol spelen van de Amerikaanse president die op het verkeerde knopje drukt, of van Major T.J. "King" die als een cowboy een vallende atoombom berijdt.

Terug naar Godwin. Zijn wet luidt aldus:

As an on-line discussion grows longer, the probability of a comparison involving Nazis or Hitler approaches one.

Wellicht geldt dit in de Nederlandse discussies van tegenwoordig voor Al Qa’ida en Bin Laden.

De waarheid zeggen, dat is prima. Maar door al die hyperbolen ontstaat er een soort van inflatie, waardoor we niets meer serieus kunnen nemen. Het is heel goed, dat de politieke pers in navolging van wijlen De Pers deze verkiezingen aan Fact Checks doet. Dit houdt politici bij de leest.
Misschien moeten we in plaats van Maurice de Hond, Petra Grijzen of Andries Knevel een kind vragen, om de politieke debatten te leiden. Zij of hij ziet misschien datgene, wat wij allemaal over het hoofd zien: “Politici lullen uit hun nek. En de kiezer heeft helemaal geen kleren aan!”

2 juli 2011 - Interview Andries Knevel met Ewout Klei

Op zaterdag 2 juli 2011 van 11:15 tot 12:00 wordt Ewout Klei door Andries Knevel geïnterviewd op Radio 5. Onderwerp is het boek 'Klein maar krachtig, dat maakt ons uniek' waarop Ewout op 25 mei j.l. promoveerde. In dit boek beschrijft en analyseert Ewout de geschiedenis van het Gereformeerd Politiek Verbond.



Over dit boek:
Ewout Klei boek - Klein maar krachtig, dat maakt ons uniek
Een geschiedenis van het gereformeerd politiek verbond, 1948-2003
Uitgeverij Bert Bakker/Prometheus, ISBN 9789035136090, prijs: € 29,95 incl.

Het Gereformeerd Politiek Verbond, dat in 2000 in de ChristenUnie opging, had twee kanten. Enerzijds was het gpv een degelijke partij die gerespecteerde parlementariërs voortbracht als Pieter Jongeling, Gert Schutte en Eimert van Middelkoop. Anderzijds vormde het gpv een besloten wereld, met een eigen jargon en torenhoge conflictstof. Ook was de partij zeer koningsgezind en nationalistisch en sympathiseerde ze tot in de jaren tachtig met de apartheidspolitiek in Zuid-Afrika.Drie gezichtspunten staan in ‘Klein maar krachtig, dat maakt ons uniek’ centraal: de partijcultuur, de politieke relevantie en de ruimte die het gpv van de democratische meerderheid kreeg om als marginale minderheid een afwijkend standpunt te mogen verkondigen.Alle hoogte- en dieptepunten uit de partijgeschiedenis passeren in dit boek de revue, zoals het optreden van Jongeling als ‘Bekende Nederlander’ in de jaren zestig, de mislukte poging van gpv-Kamerlid Bart Verbrugh om de komst van een kabinet-Den Uyl tegen te houden en Schuttes pleidooi voor een cda-vvd-gpv-regering.Het gpv was de belangrijkste organisatie van de vrijgemaakt-gereformeerde minizuil, die zich na 1944 had afgescheiden van de protestants-christelijke zuil. Toen tijdens de ‘revolutiestorm’ van de jaren zestig de grote zuilen omvielen, bleef de vaste burcht van het gpv overeind staan. Niettemin werd steeds duidelijker dat het gpv een achterhoedegevecht voerde. De partij streed _ net als de sgp en de rpf _ wanhopig tegen de afbraak van ‘christelijk Nederland’, maar moest machteloos toezien dat niet alleen abortus, maar ook euthanasie en het homohuwelijk werden gelegaliseerd.Ofschoon het gpv nooit meer dan twee zetels in het parlement had, was de kleine partij niettemin soms een kracht om rekening mee te houden. Zo overleefde het kabinet-Van Agt i in 1980 mede dankzij de gedoogsteun van het gpv een motie van wantrouwen.Kleine partijen geven kleur aan de Nederlandse democratie. Die van het gpv was oranje


Over de auteur:
Ewout Klei (1981) is historicus en heeft zich gespecialiseerd in de politieke geschiedenis. In 2005 won hij voor zijn doctoraalscriptie over de achttiende-eeuwse politicus Joan Derk van der Capellen tot den Pol de Radix Scriptieprijs


Recensies:
"De geschiedschrijving van een politieke partij kan droge kost zijn. Het is een verdienste van Klei dat hij van de geschiedenis van het GPV een zeer leesbaar verslag geeft. (...) Rare jongens, die GPV-ers, moet de lezer zo nu en dan wel denken."
Voormalig ChristenUnie-leider Kars Veling, Nederlands Dagblad

"Het boek is niet het pamflet geworden dat velen vreesden, integendeel. Klei laat zien dat hij zijn persoonlijke overtuigingen, die nogal eens haaks staan op die van de gereformeerde subcultuur, goed kan scheiden van zijn beroepsethiek als historicus."
Historicus Remco van Mulligen, Opunie

"Fascinerend"
EO-coryfee Andries Knevel, Twitter

"Een levendige studie over een bijzondere partij"
Gerry van der List, Elsevier

"Hilarische beschrijving van de grootheidswaanzin van de Vrijgemaakten"
Politicoloog en GroenLinks-lid Simon Otjes, Twitter

"Ewout Klei beschrijft die bonte, soms schoksgewijs verlopen geschiedenis van het GPV nuchter, feitelijk, afstandelijk, soms een tikkeltje raillerend. Het afscheid van de laatste mannenbroeders levert onder zijn handen een boeiend relaas op."
"Een relaas dat aanzet tot bescheidenheid, misschien zelfs deemoedigheid (...) een van de boeken die de ChristenUnie niet mag overslaan bij het nadenken over een nieuw 'christelijk profiel'."
Jan Schinkelshoek, oud-Kamerlid van het CDA, Christen Democratische Verkenningen

"vlot te lezen boek"
Herman Amelink, NRC Handelsblad